Simyası

Simya hem doğanın ilkel yollarla araştırılmasına hem de erken dönem bir ruhani felsefe disiplinine işaret eden bir terimdir. Simya; kimya, metalürji, fizik, tıp, astroloji, semiyotik, mistisizm, spiritüalizm ve sanatı bünyesinde barındırırdı.

2500 yıllık bir geçmişe sahip Simya ile ilk olarak Mezopotamya, Eski Mısır, İran, Hindistan ve Çin'de uğraşılmıştır.

Günümüzde, simya mistik, ezoterik ve sanatsal yönleri nedeniyle bilim tarihçileri ile filozofların ilgi alanına girmektedir. Simya, modern bilimin temelini atan disiplinlerden biridir ve günümüz kimya ve metalürji endüstrilerinde kullanılan birçok madde ve işlem eski dönem simyacılarının keşfidir.

Simyanın birçok yönü bulunmasına karşın günümüz popüler kültüründe (sinema ve edebiyattaki simya/simyacı imgelemlerinin de etkisiyle) simya denince akla madenleri altına çevirmeyi deneme işlemi gelmektedir.

Ölümsüzlük iksiri yaratılması ve insan hayatının dönüştürülmesi, sonsuz zenginliğe ulaşılması yüzyıllar boyu simyanın hedefleri olmuştur.

Lotusun tohumlarında inanılmaz bir yaşam gücü ve enerjisi saklıdır. Çinli bilim insanları 1952 yılında Liaoning eyaletinin Dalian kentine bağlı bir kasabada yaptığı arkeolojik kazıda, lotus tohumları çıkardı. Beijing'deki Çin Bilimler Akademisi Beijing Bitkiler Bahçesi'ne gönderilen bu tohumlar, tekrar çiçek açtı. Bilim insanları, bu tohumların 800-1200 yılları arasındaki döneme ait olduğunu saptadı.

Bataklık, su, hava, güneş ilişkisinde anlamlı çiçekler açan ve sembolleşen LOTUS toplum içinde yaşayan insana mazeretsiz yaşama konusunda hatırı sayılır bir reçete sunmaktadır.

Spiritüel anlamlarının yanısıra Lotus çiçeği insanlık için hem bir besin kaynağı hem de geleneksel tıbbın en çok faydalandığı bitkilerden biri olmuştur.